Ύστερα από πολλά χρόνια εκδόθηκε στα ελληνικά, μετά τον πρόσφατο θάνατο του συγγραφέα, το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ». Αν θυμάμαι καλά, είχε εκδοθεί πολύ παλιά αλλά εξαντλήθηκε και δεν είχα καταφέρει να το βρω. Αυτό, μαζί με το προγενέστερο «Μια μέρα από τη ζωή του Ιβάν Ντενίζοβιτς» (που επίσης εκδόθηκε πριν από λίγες ημέρες στα ελληνικά) ήταν τα δύο έργα του Σολτζενίτσιν που για πρώτη φορά αποκάλυπταν εκ των έσω τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των σοβιετικών. Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν η αφορμή να δοθεί στον συγγραφέα το Νόμπελ Λογοτεχνίας, προφανώς όχι για την υψηλή λογοτεχνική του αξία. Χρησιμοποιήθηκε κατά συρροή για αντισοβιετική προπαγάνδα, πολλές φορές όχι καλόβουλα. Σίγουρα όμως αποτελεί ένα ιστορικό ντοκουμέντο που άνοιξε μια ολόκληρη σειρά ιστορικών αποκαλύψεων για τη σκοτεινή εκείνη περίοδο αφού βασίστηκε σε επίσημα έγγραφα ενώ και ο συγγραφέας είχε προσωπική άποψη για το ζήτημα, όντας πρώην «πελάτης» των γκουλάγκ.
